هنگامی که بریسها برداشته میشوند، دندانها مستعد برگشتن به حالت اولیه خود هستند (بازگشت ارتودنسی). این وضعیت به این دلیل رخ میدهد که برخی از بافتهای همبند منعطفتر در دهان و فک که در طول درمان کشیده شدهاند تلاش میکنند که مجدداً کشیده شوند. در طول زمان، این بافت همبند با موقعیت جدید وفق پیدا میکند، هر چند این بدین معنی نیست که دندانها بطور دائم دقیقاً در همان موقعیت میمانند. پلاکها یا نگهدارندهها به منظور حفظ نتایج بریسها ضروری میباشند. بنابراین باید پس از درمان از آنها استفاده شود.
لزوم استفاده از ریتینر
ژنتیک دلیل کجی یا نامرتبی دندانها میباشد. بدون استفاده از پلاک نگه دارنده ارتودنسی یا ریتینر، ژنتیک مجدداً تاثیر خود را خواهد گذاشت. در صورت عدم استفاده از نگهدارنده پس از برداشتن بریسها، دندانها میتوانند به راحتی به همان شکلی که پیش از درمان ارتودنسی بودند بازگردند. دندانها بطور خود به خود حرکت میکنند و اصلاح و تطابق الگوی عضلات زمان میبرد. علت برگشت ارتودنسی مربوط به زمانی است که بیماران از استفاده از نگهدارنده چشمپوشی میکنند و گاهی اوقات نیاز به درمان گستردهای خواهند داشت. حرکت دندانها در سالهای پس از جدا کردن بریسها اجتنابناپذیر است. میزان حرکت به چگونگی استفادهی بیمار از نگهدارنده بستگی دارد.
همچنین فضا نگهدارنده جا را برای رویش دندانهای دائمی حفظ میکند.اگر دندان شیری کودک زودتر از آن که دندان دائمی برای خارج شدن از لثه آمده شود، بیفتد یا از دست برود، باید از فضا نگهدارنده به جای دندان شیری استفاده کرد.دندانپزشکان برای جلوگیری از نامرتب شدن دندانها توصیه میکنند که از فضا نگهدار دندان شیری برای باز نگه داشتن فضای دندان غائب استفاده شود.
انواع نگهدارندهها:
پلاک ارتودنسی یا نگه دارندهها دارای انواع مختلفی از نوع نامرئی تا سیمی هستند. گزینههای متعددی بر اساس سلایق و ترجیحات شخصی وجود دارند، اما نگهدارنده در دو گروه کلی طبقهبندی میشوند؛ پلاک ارتودنسی ثابت و متحرک.
نگهدارندههای متحرک
پلاک متحرک ارتودنسی دارای مزایایی مانند سایر دستگاههای ارتودنسی هستند. این بدین معنی است که شما میتوانید در هنگام خوردن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن و زمانهایی که نیاز به استفاده از آنها نیست، آنها را بیرون بیاورید. هر چند این امر میتواند یک نکته منفی باشد زیرا نگهدارندههای متحرک ممکن است بطور اتفاقی گم شوند یا دور انداخته شوند و پذیرفتن الزامات استفاده از آنها به منظور پیشگیری از حرکت دندانها به موقعیت اولیه ضروری است.
نگهدارنده هاولی
ریتینر هاولی یکی از مرسومترین نگهدارنده متحرک مورد استفاده برای دندانهای بالا است. این نگهدارنده از پلاستیک و سیمهای خم شونده ساخته شده و برای زمانی که دندانها باید در جای خود بمانند یا پس از درمان ارتودنسی همچنان نیاز به اصلاحات جزئی باشد، مطلوب میباشند. این نگهدارنده دارای رنگها و الگوهای مختلف بوده بنابراین با توجه به سلایق فرد قابل انتخاب است.
مزایا:
قابل ترمیم در صورت آسیب و معمولاً نیازی به تعویض کامل آن نمیباشد.
ساختار ماندگار
تمیز کردن آسان
سیم قابل تنظیم امکان اصلاح را پس از درمان فراهم میکند.
نگهدارنده شفاف
نگهدارندههای شفاف بسیار شبیه به بریسهای شفاف میباشند. این نگهدارندهها از یک پلاستیک شکل داده شدهی شفاف ساخته شدهاند که بر روی دندانها قرار میگیرند. این نوع نگهدارنده در میان بیماران محبوب است زیرا تقریباً نامحسوس میباشد؛ هر چند مانند ریتینر هالی قابل تنظیم نبوده و در صورت آسیب باید تعویض شود.
مزایا:
تقریباً نامحسوس
راحت
نگهدارندههای ثابت
نگه دارندههای دائمی در محل مورد نظر متصل میشوند، اما با اینکه بطور معمول دارای ماندگاری بیشتری از وسایل متحرک هستند، تا آخر عمر دوام ندارند و ممکن است پس از مدتی نیاز به برداشته شدن یا تعویض داشته باشند. این نوع نگهدارنده عمدتاً بر روی دندانهای پایین استفاده میشود و متشکل از سیمی است که با استفاده از کامپوزیت دندانی به پشت دندانها متصل میشود.
مزایا:
توسط دیگران قابل مشاهده نیست.
ماندگاری بالا
نیازی به تعهد بیمار برای استفاده از آنها نبوده و گم نمیشوند.
نوع نگهدارندهای که متخصص ارتودنسی توصیه میکند تا حد زیادی بستگی به عوامل منحصر به شرایط شما دارد، برای مثال اینکه آیا پس از درمان ارتودنسی نیاز به میزانسازی دقیقی وجود دارد یا خیر. در نهایت، انتخاب با شما است، اما به شدت توصیه میشود که دستورالعملهای متخصص ارتودنسی را در مورد نگهدارندهها رعایت کنید تا دندانهایتان در محل خود باقی بمانند و لبخند زیبایی پس از درمان تا آخر عمر ماندگار باشد.
زمانبندی نگهدارندهها
در ۳ تا ۶ ماه اول که بریسها برداشته شدهاند، باید به مدت ۲۲ ساعت در روز از پلاک ارتودنسی یا نگهدارنده استفاده کنید. هنگامی که متخصص ارتودنسی مطمئن شد که دندانهایتان تا حدودی به ثبات رسیدهاند، به شما خواهد گفت که میتوانید تنها در هنگام خواب از نگهدارنده ارتودنسی استفاده نمایید. باید استفاده از نگهدارنده را هر شب ادامه دهید تا زمانی که به مدت یک سال از آنها استفاده کردید. پس از گذشت یک سال، میتوانید در ادامه بصورت یک شب در میان نگهدارنده را بر روی دندانهای خود قرار دهید.
اگر احساس میکنید که نگهدارنده ارتودنسی شما سفت است، باید هر شب از آن استفاده کنید تا زمانی که کمی شل و راحتتر شود. با افزایش سن دندانها بطور طبیعی بطرف جلو حرکت میکنند. این فرایند بطور آنی رخ نمیدهد، اما در طول زمان میتواند تاثیر قابل توجهی بر لبخند شما داشته باشد. استفادهی منظم از نگهدارندهها از بروز این حالت جلوگیری میکند.
مراقبت از نگهدارنده
مانند هر دستگاه ارتودنسی دیگری، نگهدارندهها نیز در اثر جویدن و فشار دندانها مستعد فرسودگی هستند. در صورت اعمال فشار بیش از حد ممکن است ترک بخورند. مراقبت از نگهدارنده میتواند بستگی به نوعی که استفاده میکنید داشته باشد:
نگهدارندههای متحرک: تمیز نگه داشتن پلاکهای متحرک آسان است. برای این منظور، آنها را در داخل آب گرم (نه داغ) قرار دهید و یک قرص تمیزکننده دندان مصنوعی یا نگهدارنده در آن بیندازید.
نگهدارندههای ثابت: این نگهدارندهها را میتوان در حین مسواک زدن دندانها تمیز کرد، اما ذرات غذا اغلب بین سیم و دندانها گیر میکنند. از نخ دندان مومی جهت پاک کردن زیر سیم و بیرون راندن ذرات غذا استفاده کنید. فلاس تریدر ممکن است انجام این کار را آسانتر کند.
هزینه
نگه دارنده معمولاً در هزینه کلی ارتودنسی در نظر گرفته میشود بنابراین نیازی به پرداخت هزینه اضافی برای اولین ست نگهدارنده نخواهد بود و برخی متخصصین ارتودنسی نیز یک یا دو بار تعویض را در بسته درمانی خود میگنجانند. در غیر این صورت عمدتاً تهیه نگهدارندههای جایگزین شامل همان مراحل آزمایشگاهی مورد نیاز برای ساخت ست اول میباشد. بنابراین در این صورت منطقی است که انتظار داشته باشید که هزینهی آن به همان مقدار باشد.
نگهدارندههای ثابت در هزینه کلی درمان گنجانده نمیشوند زیرا هر شخصی برای استفاده از آنها مناسب نمیباشد بنابراین هزینه بیشتری خواهند داشت.
011-32313066 // 011-32313064
info @ dr-behzadamiri.com
drbehzadamiriandi@gmail.com
بابل – خیابان مدرس، جنب بیمارستان بابل کلینیک ساختمان حمیدزاده ۲، طبقه ۲، واحد ۴